استلا آدلر « انگلیسی : Stella Adler» در تاریخ ۱۰ فوریه ۱۹۰۱ در یک خانواده سرشناس تئاتری به دنیا آمد.او یک هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا بود که تلاش های او در خصوص پرورش بازیگر تاثیرات زیادی بر آیندگان گذاشت. استلا آدلر شاگرد کنستانتین استانیسلاوسکی بود و با پیروی از او تکنیک بازیگری خود را بر اساس سیستم معروف استانیسلاوسکی بنا نهاد.
او در سالهای ۱۹۳۰ به عنوان یکی از پویاترین و تربیت شده ترین بازیگران عصر حاضر و نیز یکی از آموزگاران برجسته و نظریه پردازان این فن، شهرت بسیار به دست آورد و در سال ۱۹۴۹ استودیوی بازیگری خود را که «کنسرواتور بازیگری استلا آدلر» نامیده می شود بنیان گذاشت. این کنسرواتور یکی از برگزیده ترین برنامه های آموزشی بازیگران رادر دنیا ارائه می دهد. در زیر نگاهی می اندازیم به بخش هایی از مهمترین مباحث آموزش بازیگری وی :
تمامی وجود بازیگر، فکر، روان، روح و استعداد او بایستی وقف حرفه اش شود. بازیگری کاری است لجوج وخودسر که توجه دائمی و برنامه ی کار سختی را طلب می کند. این کار برای افرادی است که قدم به قدم کار وپیشرفت می کنند. قبل ازهرچیز باید خود را هنرمند بشمارید وکمبودهای خود راشناسایی کنید و به آنها چیره شوید.
از بازیگر انتظار می رود که برروی صحنه معجزه کند او باید شخصیتی را بیافریند که شب های پیاپی تماشاگر را با خود درگیر کند. تماشاگران فقط به این دلیل به تئاتر قدم می گذارند که لذت ببرند و به اعماق وجود انسان دست یابند که تکان داده شوند که به تجربه ای هنرمندانه دست یابند.
اولین مفهومی که بازیگر باید به آن تسلط یابد مفهوم ساده ای است. بازیگری یعنی برداشتن مرزهای انسان شما باید دیوارهای خود و بازیگران دیگر را فرو بریزید این به روی صحنه یک نوع احساس آزادی به شما می بخشد.
وحشت از انتقاد، جنون پول، ترس از صحنه، خجول بودن غیرعادی، رویای ستاره شدن و شخصیت های کلیشه ای را مردم به شخص تحمیل می کنند. برای هنرمند شدن باید به این موانع پیروز شد.
یکی از اولین کارهای بازیگر این است که خود را از تنگنای اظهار نظرهای دیگران رها سازد. هیچکس نمی تواند به شما بگوید که جوان هستید یا پیر زیبا هستید یا نه موفق هستید یا نیستید. این ها معیارهایی هستند که شما باید خود برای خود خلق کنید.
بازیگر باید قادر باشد که توانایی های خود را به سرعت فهرست کند. توانایی ها و البته کمبودها را. تنها از طریق آگاهی واقعی به این توانایی ها و کمبودهای خود و به وسیله کار مستمر روزانه است که شما می توانید آموزش به خود را شروع کنید. به بازیگر باید یادآوری شود که دامن احساسات او باید تا حداکثر ممکن گسترش یابد.
تنها وسیله کار بازیگر بدن اوست، بنابراین اصلاحاتی را که باید انجام شوند یادداشت کنید. بر روی بدن خود، بیان خود، ذهن خود و احساسات خود کار کنید. هنجار جدید شما روشن است : عزم جزم برای سلامت گذشتن از همه ی موانع. این حق بازیگر است که از این راه پرمخاطره به سلامت بگذرد و به عنوان یک هنرمند رشد کند.
این مستلزم قدرتی خاص، انضباطی جدید وآگاهی به خویشتن است. بدانید که چه می خواهید و شجاعت پیگیری آن را داشته باشید این بسیار مهم است که با صدای بلند بگویید من خودم هستم و معیارهای خودم را دارم.
حرفه ی بازیگری به بازیگر این فرصت را می دهد که به حداکثر آنچه در توان خود دارد دست یابد. بازیگر باید خود مسئول رشد و موفقیت هنری خویش باشد.
صادق باشید مهمترین چیز برای بازیگر این است که صداقت خود را در اجرا حفظ کند. بازی خوب زمانی ارائه می شود که شما خودتان قانع شوید که آنچه انجام می دهید حقیقت دارد.
نود و نه در صد آنچه بر روی صحنه می بینید یا انجام می دهید از تخیل سرچشمه می گیرد. همه آنچه که بازیگر باید انجام دهد آن است که بگذارد تخیل به راحتی کار خود را انجام دهد.
حافظه جمعی انسان چنان است که هیچ بخشی از آنچه را که تا کنون دیده، شنیده، خوانده و یا لمس کرده است فراموش نمی کند. شما تنها به بخش کوچکی از آنچه که می دانید متکی هستید اما همه چیز را می دانید. همه چیز آنجا حاضر است گنجینه ای عظیم از دانسته ها در ذهن بازیگر وجود دارد که هرگز جز در نمایش از آن بهره برداری نمی شود.
استلا آدلر در تاریخ ۲۱ دسامبر ۱۹۹۲ چشم فرو بست اما نظریات او کماکان در کلاس های بازیگری تمام جهان نام او را زنده نگه داشته اند. این سطور خلاصه ای از مباحث مهم و تاثیرگذار او در دنیای بازیگری بود. برای مطالعه بیشتر می توانید به کتاب «تکنیک بازیگری» نوشته خود استلا آدلر مراجعه نمایید.
