دریاچه چشمه سبز از جاذبههای گردشگری استان خراسان رضوی است که در حدود ۲۰ کیلومتری روستای بزرگ گلمکان و ۵۰ کیلومتری غرب شهر مشهد در یکی از بلندترین نقاط رشته کوه بینالود قرار دارد.
چشمه سبز به واسطه هوای مناسب و مطلوبش از اهمیت بسیاری برخوردار است. عوام این چشمه را چشمه سوز می خوانند ، و در متون از آن با نام « چشمه سو» و «چشمه سبز » و به نظر می رسد كه غرض از « چشمه سو» ی شاهنامه همین چشمه باشد چرا كه مردم خراسان عموما “سبز” را “سوز” تلفظ میكنند. از زمانهای بسیار طولانی، چشمه سبز دارای ارزش و معروفیت فراوان بوده و آنطور که از نوشتههای کتابهای قدیم برمیآید، آب آن دارای قداست فوقالعادهای (به ویژه برای زرتشتیان) بوده است. گفته شده است که یزدگرد اول (یکی از بزرگترین شاهان ساسانی)، با خدم و حشم خود فقط به منظور شفا گرفتن از آب این چشمه مقدس راه طولانی پیموده و به کنار این چشمه فرود میآید.
از جمله قدیمیترین کتابهایی که در آن نام چشمه سبز آمده است، کتاب نزهه القلوب نوشته حمدالله مستوفی است.
این دریاچه کوهستانی که در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا واقع شده، ۱۵ هکتار مساحت دارد و از آب این دریاچه برای آبیاری باغات و اراضی کشاورزی استفاده می شود و در دریاچه ماهی های بزرگ و کوچک نیز وجود دارد که بعضا گردشگران را برای ماهیگیری جذب می کند.
از قلل مهم منطقه می توان به کوه تخته چهار باغ، کوه کشوه، قله سیاه سنگ، قله شیر باد، قله بینالود اشاره کرد همچنین آب و هوای معتدل سرد منطقه گلمکان مکان مناسبی برای رویش گیاهان دارویی چون بادام کوهی، خار شتر، زیره ، کاسنی و بابونه است. این مکان زیست گاه حیواناتی چون بز کوهی، آهو، گراز، عقاب و کبک است که سازمان محیط زیست برای حفاظت از این حیوانات نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.
روستای گلمکان از توابع دهستان گلمکان بخش گلبهار شهرستان چناران استان خراسان رضوی میباشد. “گلمکان” به لحاظ لغوی به مکان رویش گل گفته می شود این شهر در گذشته به گورمکن مشهور بوده که قدمت آن به پیش از اسلام باز می گردد.
برای رسیدن به این روستا باید جاده آسفالته مشهد- تهران را حدود ۴۰ کیلومتر به سمت قوچان پیمود و پس از آن به سمت چپ پیچید و ۱۰ کیلومتر مسیر را ادامه داد تا به روستای گلمکان رسید. از گلمکان تا چشمه سبز که در حدود ۲۰ کیلومتر میباشد، باید از یک راه کوهستانی ناهموار مسیر را پیمود.